De wetgever stelt o.a. periodes van tijdelijke werkloosheid en arbeidsongeschiktheid gelijk met gewerkte tijd voor de verlening van de postnatale moederschapsrust tot 15 weken. Zo worden zwangere werkneemsters niet meer benadeeld door afwezigheden die buiten hun wil voorkomen.
Artikel 39 van de arbeidswet van 16 maart 1971 laat toe dat wanneer een zwangere werkneemster verder heeft gewerkt gedurende de 6 weken die de bevalling voorafgaan, zij haar moederschapsverlof na 9 weken verplichte postnatale rust met 5 weken kan verlengen. Deze 5 weken zijn hierdoor facultatief en kunnen, naar keuze, ofwel voor de geboorte ofwel na de verplichte postnatale rust worden opgenomen.
Zo kunnen werkneemsters zelf kiezen of ze meer prenatale of meer postnatale rust nodig hebben. Deze keuze valt evenwel weg indien de werkneemster buiten haar wil niet verder kan werken voor de bevalling. Hierdoor had bijvoorbeeld een zieke werkneemster, die arbeidsongeschikt was tijdens die periode voorafgaand aan de bevalling, geen recht om haar postnatale rust te verlengen, gezien zij niet had doorgewerkt in de prenatale periode.
Deze sociale partners hadden in december 2019 in de NAR aangegeven in advies nr. 2.153 dat zij tijd vroegen om de optimale methode te onderzoeken om een gefaseerde gelijkstelling van afwezigheidsperiodes met gewerkte periodes te bekomen. De coronacrisis heeft de invoering van die gelijkstelling evenwel versneld, doordat heel wat zwangere werkneemsters buiten hun eigen wil op tijdelijke werkloosheid waren gezet door hun werknemers, waardoor zij eveneens die keuzemogelijkheid om de postnatale rust te verlengen zagen verloren gaan. Hoewel het wetsvoorstel initieel enkel een gelijkstelling van de periode van tijdelijke werkloosheid wegens het coronavirus voor ogen had, werd uiteindelijk op 4 juni 2020 in de Kamer van Volksvertegenwoordigers een wet goedgekeurd die een veel bredere gelijkstelling voorziet. Het gaat met name over de situaties van:
-
tijdelijke werkloosheid wegens overmacht;
-
economische werkloosheid voor bedienden;
-
arbeidsongeschiktheid; en
-
volledige werkverwijdering (beschermingsmaatregel door de werkgever).
In deze gevallen zal de werkneemster haar postnatale rust tot 15 weken kunnen verlengen.
De wet heeft retroactief toepassing vanaf 1 maart 2020 en geeft dus ook gevolgen voor huidige en recent afgelopen zwangerschappen.
De wet van 12 juni 2020 verscheen in het Belgisch Staatsblad van 18 juni 2020.
