Na de éénmalige bevrijdende aangifte in 2004, de regularisatieprocedure vanaf 2006 en de laatste regularisatieprocedure in 2013, is er een nieuwe permanente regularisatieprocedure die van start gaat.
De fiscale regularisatieprocedure beoogt zowel aan particulieren als aan rechtspersonen de mogelijkheid te bieden hun fiscale toestand te regulariseren.
Wij geven u de krachtlijnen mee van de nieuwe regularisatieronde:
Welke belastingen?
De nieuwe regularisatieprocedure is beperkt tot de inkomstenbelastingen, de BTW, de federale registratie-, hypotheek en griffierechten en de belastingen bedoeld in het “Wetboek diverse rechten en taksen” (vb. jaarlijkse taks op verzekeringsverrichtingen).
De successierechten (erfbelasting) en de registratierechten die behoren tot de bevoegdheid van de Gewesten vallen voorlopig nog niet onder de nieuwe procedure. Dit zal pas kunnen nadat er samenwerkingsakkoorden worden afgesloten met de Gewesten. Verwacht wordt dat deze akkoorden er in de loop van komende maanden zullen komen.
Tarieven
Er wordt een onderscheid gemaakt tussen enerzijds de regularisatie van de fiscaal niet verjaarde inkomsten d.w.z. de inkomsten die bij regularisatie nog steeds kunnen getaxeerd worden door de fiscus en anderzijds de fiscaal verjaarde kapitalen, dit zijn de kapitalen waarvoor de fiscus geen heffingsbevoegdheid meer heeft.
Het verschil in behandeling is te zien in de verschillende tarieven die van toepassing zijn.
• De inkomsten die nog niet fiscaal verjaard zijn, worden onderworpen aan het oorspronkelijk tarief verhoogd met 20%. Om mensen aan te zetten niet langer te wachten met regulariseren zal het boetetarief verhoogd worden naar 22% vanaf 1 januari 2017, naar 23% vanaf 1 januari 2018, naar 24% vanaf 1 januari 2019 en naar 25% vanaf 1 januari 2020.
• De fiscaal verjaarde kapitalen worden onderworpen aan een tarief van 36%. Ook hier wordt voorzien in een verhoging van het tarief in de toekomst naar 37% vanaf 1 januari 2017, naar 38% vanaf 1 januari 2018, naar 39% vanaf 1 januari 2019 en naar 40% vanaf 1 januari 2020.
Éénmalige procedure
De nieuwe regularisatieprocedure kan slechts één keer worden toegepast. Wie gebruik maakt van de nieuwe regularisatieprocedure moet dus volledig regulariseren.
Zij die reeds tijdens één van de voorgaande procedures geregulariseerd hebben, maar bijkomstig wensen te regulariseren kunnen dit wel nog doen.
Wat met gedeeltelijk “besmet” kapitaal?
De regularisatieheffing is enkel verschuldigd op het fiscaal verjaard kapitaal dat niet haar normale belastingregime ondergaan heeft.
Let wel. De bewijslast hiervoor ligt nog steeds bij de belastingplichtige. Indien de oorsprong van het kapitaal niet kan worden aangetoond, zal het volledige verjaard kapitaal moeten geregulariseerd worden.
Gevolgen?
Wanneer de regularisatieheffing definitief en zonder voorbehoud wordt betaald, verkrijgt de belastingplichtige fiscale en strafrechtelijke immuniteit.
De regularisatie mag geen aanleiding geven tot het uitvoeren van fiscale onderzoeken of controleverrichtingen bij diegene die een regularisatie doorvoert.
Inwerkingtreding
De wet werd gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad op 29 juli 2016 en treedt bijgevolg in werking op 1 augustus 2016
