Cass. 3 april 2017, S.15.0009.N
Dat vakbonden, ook als zij representatieve werknemersorganisaties zijn die als zodanig door de wet worden “erkend”, geen rechtspersoonlijkheid hebben, is minstens volgens hun militanten een zegen, volgens anderen minstens een anachronisme.
Het is in ieder geval een feit dat vakbonden feitelijke verenigingen zijn.
Een rechtsvordering door of tegen verenigingen zonder rechtspersoonlijkheid is niet-ontvankelijk, zegt het Hof van Cassatie in het hierboven vermelde arrest. Zij ontberen de vereiste hoedanigheid daartoe. Representatieve werknemersorganisaties, zo vervolgt het Hof, zijn feitelijke verenigingen die in de regel niet de vereiste hoedanigheid hebben om in rechte op te treden, behoudens de uitzonderingen bij de wet bepaald.
In de zaak waarin het Hof uitspraak deed, vorderde een werknemer van een vakbond een opzeggingsvergoeding van zijn werkgever. Hij had deze laatste gedagvaard als “de Belgische Transportarbeidersbond FV, vakbond”. Omdat deze laatste de niet-ontvankelijkheid van de vordering aanvoerde, dagvaardde de werknemer daarop de “leider” van die vakbond “in zijn hoedanigheid van voorzitter-secretaris van de Belgische Transportarbeidersbond FV, vakbond”. Maar die laatste dagvaarding werd eerst uitgebracht na het verstrijken van de verjaringstermijn van één jaar volgend op het einde van de arbeidsovereenkomst. Dat de vordering tot tussenkomst van de voorzitter-secretaris wel ontvankelijk was, belet niet dat de eerste dagvaarding dat niet was en dat de verjaring dan ook niet tijdig werd gestuit, zo oordeelt het Hof van Cassatie.
Wie zou overwegen een vakbond voor de rechter te “slepen”, zoals men dat tegenwoordig noemt, bv. om die aansprakelijk te horen verklaren voor een of ander, hoort nu nog eens van het hoogste rechtscollege dat dit niet kan. Vakbonden bestaan immers niet (althans juridisch en buiten de gevallen waarin de wet hun machtigt in rechte op te treden).
