De indiening van een fiscale aangifte van nalatenschap is een fiscale verplichting en brengt geen civiele rechtelijke gevolgen met zich mee.
Het is niet omdat u een aangifte van nalatenschap indient, dat u hiermee ook burgerlijk de nalatenschap hebt aanvaard.
Voor alle zekerheid wordt in de meeste aangiftes van nalatenschap uitdrukkelijk melding gemaakt dat dit enkel betrekking heeft op de fiscale gevolgen. Tevens dien je aan te ge-ven of er reeds geregistreerde schenkingen van roerende goederen plaatsvonden binnen de drie jaar voor het overlijden van de erflater.
Vanzelfsprekend is er geen enkel probleem voor zover schenkingen verliepen via een Belgische notaris. Evenmin is er een probleem indien er geregistreerde hand- of bankgif-tes gebeurd zijn of wanneer deze betrekking hebben op geregistreerde Nederlandse ak-ten. Op deze akten en giften zijn al schenkingsrechten betaald (tussen de 3 en 7%).
Problemen ontstaan er wanneer er niet-geregistreerde schenkingen (handgiftes) plaats-vonden waarop de begiftigde de progressieve successierechten dient te betalen.
Indien de erfgenaam de begiftigde(n) niet kan aanduiden is hij zelf tot betaling gehouden van de hierop verrekende successierechten.
Voorbeeld:
- In de nalatenschap van zijn moeder ontving de vader van Jan effecten die opgeno-men werden in haar aangifte van nalatenschap;
- Twee jaar nadien stierf vader.
- Jan dacht dat de vererfde titels van moeder nog in het bezit van vader waren maar vreesde dat deze in het bezit waren van de vriendin van zijn vader;
- jan geeft de effecten aan in de nalatenschap van zijn vader en moet de successie-rechten erop betalen omdat hij het bewijs niet kan leveren dat de effecten bij de vriendin van zijn vader terechtkwamen, hij betaalt dus successierechten op effecten die hij nooit zal ontvangen.
