Detachering onder EU Verordening 883/2004: keuze of verplichting?

Naar aanleiding van de inwerkingtreding van de EU Verordening 883/2004 is er een discussie ontstaan over de vraag of het principe van detachering al dan niet een verplicht karakter heeft.

Indien de detacheringregels geen verplicht karakter hebben, zou dit betekenen dat indien een werkgever een werknemer tijdelijk detacheert naar een andere EER lidstaat of Zwitserland en voor zover aan alle detacheringvoorwaarden voldaan is, de werkgever en werknemer kunnen overeenkomen om geen gebruik te maken van de detacheringregels (waardoor de werknemer onderworpen blijft aan het sociale zekerheidsstelsel van de uitzendstaat) en derhalve sociale zekerheidsbijdragen te betalen in de ontvangende staat (op basis van het algemene principe dat de bevoegde sociale zekerheidsstaat de staat is waar de werkzaamheden uitgeoefend worden).

Indien de detacheringregels wel een verplicht karakter hebben, zou dit betekenen dat men niet langer kan kiezen voor de toepassing van het sociale zekerheidsstelsel van de ontvangende staat ingeval van detachering en dat men verplicht onderworpen blijft aan het sociale zekerheidsstelsel van de uitzendende staat.

In het verleden beschouwden de Belgische sociale zekerheidsautoriteiten de toepassing van de detacheringregels steeds als optioneel. Zij hebben echter zeer recentelijk hun positie gewijzigd.

Momenteel beschouwen zij de detacheringregels als verplicht voor detacheringen voor minder dan 24 maanden binnen Europa. Dit betekent dat het sociale zekerheidsstelsel van de uitzendende staat in dergelijke gevallen van toepassing blijft.

Deze gewijzigde positie is niet van toepassing op detacheringen voor langer dan 2 jaar of op detacheringen in het kader van een bilateraal verdrag.