Genderdysforie is de officiële medische aanduiding voor het niet overeenkomen van geboortegeslacht met het ervaren geslacht. In deze zaak had de betrokken vrouw in 1997 een geslachtsveranderende operatie ondergaan naar aanleiding van de twee jaar eerder vastgestelde genderdysforie. Na de succesvolle operatie werd vastgesteld dat de vrouw niet langer leed aan genderdysforie.
In het kader van haar tewerkstelling werd de betrokken vrouw in 2013 een hospitalisatieverzekering aangeboden, waarbij de vrouw melding maakte van haar transseksuele achtergrond. Het verzekeringsvoorstel dat de vrouw hierop ontving, omvatte een bijzonder ruim geformuleerde uitsluiting van (para)medische consultaties en behandelingen naar aanleiding van de genderdysforie, die door de verzekeraar als een chronische ziekte en onverzekerbare, voorafbestaande toestand werd bestempeld.
In navolging van het Europese Hof van Justitie heeft het Arbeidshof aangestipt dat de vergelijking gemaakt door de verzekeraar met een ander persoon met een chronische ziekte niet opgaat. Een geslachtsverandering en de daaraan voorafgaande genderdysforie leidt immers niet tot een chronische ziekte. Het gaat daarentegen om een verschil in geslacht. De situatie van de betrokken vrouw moet worden vergeleken met die van iemand die geen transgender is en die niet werd onderworpen aan de uitsluitingsclausule.
Aangezien de betrokken vrouw op het moment van het verzekeringsaanbod niet meer aan genderdysforie leed, bevestigde het Arbeidshof de eerder gevelde beslissing van de Arbeidsrechtbank wat betreft de vaststelling van de overtreding van de genderwet wegens directe discriminatie.
[1] Wet 10 mei 2007 ter bestrijding van discriminatie tussen vrouwen en mannen, BS 30 mei 2007.
Cédric Bruyninckx
