Een werknemer wordt geviseerd door klachten over een vermeende deloyale concurrentie in zijn hoofde ten opzichte van zijn werkgever.
Het bedrijf roept vervolgens zijn werknemer, zonder hem te informeren over het doel van het interview, en plaatst hem voor de keuze : ofwel neemt hij ontslag, ofwel wordt hij ontslagen om dringende reden. De werknemer tekent de ontslagbrief. Echter, in de daaropvolgende dagen dient hij een klacht in tegen de onderneming en betwist hij de geldigheid van het ontslag .
In een arrest van 9 oktober 2014 beslist het Arbeidshof te Luik dat de werkgever verantwoordelijk is voor de onregelmatige beëindiging van de arbeidsovereenkomst, door het gebruik van listen om de werknemer ertoe te brengen ontslag te nemen. De snelheid van de betwisting verhindert dat de werknemer zijn impliciete goedkeuring heeft gegeven over zijn ontslag.
1.
Een werknemer is in dienst bij dezelfde onderneming sedert 26 jaar.
Hij wordt beschuldigd van deloyale concurrentie door klachtbrieven van derden. De werknemer wordt opgeroepen in het kantoor van de gedelegeerd bestuurder. Hij tekent vervolgens een ontslagbrief.
5 dagen later dient hij klacht in tegen de verantwoordelijken van de onderneming en, nog dezelfde maand, laat hij via zijn vakbond weten dat hij zijn ontslagname betwist.
Hij brengt zijn vroegere werkgever uiteindelijk voor de rechtbank.
2.
Vooreerst onderzoekt het Hof de door de onderneming ingeroepen redenen om het ontslag om dringende reden te rechtvaardigen, voorgesteld aan de werknemer als enige andere optie dan de ontslagname. Het Hof werpt op dat de werknemer nog nooit een waarschuwing had gekregen. Bovendien worden de professionele fouten die door de werkgever worden ingeroepen niet bewezen. Het Hof stelt dus vast dat geen enkel motief een ontslag om dringende reden rechtvaardigde.
3.
Vervolgens onderzoekt het hof de omstandigheden waarin het ontslag werd gegeven. Hier werd de werknemer mondeling verwittigd van de vergadering, zonder inlichting over de redenen hiervan. Deze vergadering werd zelfs vervroegd, op verzoek van de werkgever, zodat de werknemer belet werd zijn verdediging te organiseren. Het Hof stelt vast dat de ontslagbrief werd getypt en opgesteld in “juridische termen”, hetgeen doet veronderstellen dat de onderneming daarentegen wel contact heeft genomen met een raadsheer.
4.
Tenslotte verwerpt het Hof de eventuele stilzwijgende of impliciete goedkeuring van de werknemer, om de reden dat hij reeds 5 dagen na de feiten klacht heeft neergelegd en zijn vakbond heeft geraadpleegd tijdens dezelfde maand.
Bijgevolg stelt het hof de nietigheid van het ontslag vast, om redenen van moreel geweld zonder dewelke de werknemer nooit zijn toestemming zou hebben gegeven.
Het Hof veroordeelt de onderneming, auteur van de onregelmatige verbreking van het arbeidscontract, tot de betaling van een opzeggingsvergoeding gelijk aan 26 maanden loon.
